รถเหล็กรถเทียมม้ายุค 1820 สไตส์อังกฤษสีแดง-ดำ มีม้าโลหะ 4 ตัวสีขาว น้ำตาลอ่อน-เข้มและสีดำ มีผู้โดยสาร 4 คน
คนขับกำลังหวดแส้และพนักงาน รปภ. กำลังเป่าแตร ล้อรถและช่วงล่างโลหะสีแดง สายพ่วงม้ายางสีดำ
กระเป๋าสัมภาระอยู่บนหลังคาสีน้ำตาล
รถม้าจริง Passenger
Coach นับเป็นยานพาหนะโดยสารที่มีเรื่องราวน่าสนใจ กำเนิดเป็นครั้งแรกในปี
1784 โดย John Palmer สมาชิกรัฐสภาอังกฤษ
และเป็นเจ้าของโรงละครที่เมือง Bath เขาต้องการที่จะมีรถโดยสารที่จะเดินทางติดต่อระหว่างเมือง
Bath กับลอนดอน เขาประสบความสำเร็จในการโน้มน้าวรัฐบาลอังกฤษในการให้มีรถม้าโดยสารระหว่างสองเมืองนี้และในขณะเดียวกันก็ใช้รถม้านี้ขนส่งไปรษณีย์ภัณฑ์ไปด้วย
จากนั้นก็ได้ขยายกิจการรถม้าที่ออกไปยังเมืองอื่นๆ ด้วย
ตัวรถโดยสารมีสีแดง สีเลือดหมูและสีดำตามแบบสีของราชการอังกฤษในยุคนั้น ด้านหลังรถจะมี
รปภ. ในชุดเสื้อคลุมสีแดงพร้อมแตรคอยเป่าให้สัญญานเตือน ที่นั่งโดยสารของรถในยุคแรกจะนั่งภายในตัวรถเท่านั้น
ในยุค 1800 รถม้าได้มีการเพิ่มที่นั่งโดยสารภายนอกและปรับปรุงระบบช่วงล่างให้มีความนุ่มนวลปลอดภัยขึ้น
รวมทั้งเพิ่มตะเกียงให้แสงสว่างเพิ่มขึ้นด้วย
สิ่งที่สำคัญที่สุดของรถม้าก็คือ ม้านั่นเอง ม้า 4 ตัวจะเปลี่ยนกะทุกๆ
11-16 กิโลเมตร ความเร็วสูงสุดที่รถม้าแบบนี้ทำได้ก็คือ 16.4 กิโลเมตรต่อชั่วโมง สามารถครอบคลุมทางไกล 320
กิโลเมตร ภายใน 20 ชั่วโมง (ระหว่างลอนดอนและยอร์ค) การทำเวลาในการวิ่งรถม้ามีความแม่นยำเที่ยงตรงมากจนคนสามารถใช้แทนนาฬิกาได้เลยทีเดียว
คุณลักษณะเฉพาะของรถม้ารุ่นนี้
ตัวรถยาว 3.25 เมตร
สูง 2.18 เมตร
ฐานล้อยาว 1.98 เมตร
เส้นผ่านศูนย์กลาง ล้อหลัง 1.37 เมตร ล้อหน้า 1.06 เมตร
น้ำหนัก 900 กิโลกรัม