รถเหล็ก Morris Minor และ A40 Van (British Rail Service Vans of the 50’s and 60’s}

รถเหล็ก Vanguards No.BR1002 British Rail Service Vans of the 50’s and 60’s ผลิตจำนวนจำกัดโดย Lledo Plc. ในอังกฤษปี 1996 

รถเหล็ก Morris Minor และ A40 Van ที่ใช้ในกิจการรถไฟของ “British Rail” ในยุค ’50 และ ’60 British Rail ถือเป็น 1 ใน 5 ยักษ์ใหญ่ในวงการรถไฟในยุคนั้น British Rail เริ่มก่อตั้งในปี 1948 เลิกกิจการปี 2000

รถเหล็ก Austin A40 สีเลือดหมูเป็นสีซึ่งเป็นสัญญลักษณ์ของ British Rail กระจกใส ภายในสีน้ำตาล ใต้ท้องสีดำ ล้อยางถอดได้ ดุมล้อโครเมี่ยม ด้านข้างพิมพ์ Tempo โลโก้ British Railways ที่เรียกเล่นๆ ว่า เป็นโลโก้ไส้กรอกคู่ รถจริงของ Austin A40 เป็นรถนั่งรวมทั้ง Van ขนาดกลางผลิตในช่วงปี 1947-1952 จำนวนกว่า 45,000 คัน ใช้เครื่องยนตร์ 1200 cc., 40 แรงม้า

ส่วนรถเหล็ก Morris Minor Van สีครีม กระจกใส ภายในสีดำ ใต้ท้องสีดำ ล้อยางถอดได้ ดุมล้อโครเมี่ยม ด้านข้างพิมพ์โลโก้ลูกศรคู่ของ British Rail เริ่มใช้ในยุค ’60 โลโก้ลูกศรคู่นี้มีความตั้งใจจะให้สื่อความหมายถึงการใช้ระบบรางคู่ที่สะดวกและรวดเร็ว แต่คนอังกฤษมักจะล้อเลียนว่าเป็นลูกศรแห่งการลังเลใจ (เพราะเป็นลูกศรที่สวนทางกัน) จนกระทั่งเลิกใช้โลโก้นี้ในปี 1996  รถ Morris Minor ใช้งานในกิจการโรงแรมในเครือของ British Rail ตัวรถจริงนั้นเป็นรถนั่งขนาดเล็ก มีการออกแบบที่ลงตัวสวยงาม โดย Sir Alec Issigonis ผู้ออกแบบรถ Mini ที่คลาสสิคตลอดกาลนั่นเอง

รถเหล็ก 2 คันนี้ บรรจุในกล่องคู่มาด้วยกัน พร้อมการ์ด ประวัติรถ, การ์ดการผลิตจำนวนจำกัดหมายเลข 618 จากการผลิตจำนวนเพียง 5,000 ชุด นอกจากนี้ยังมีกระจกมองข้างที่ผู้ซื้อต้องติดตั้งเอง เพราะหากติดตั้งจากโรงงานอาจแตกหักเนื่องจากการขนส่งได้ และมีสติกเกอร์ทะเบียนรถแถมมาให้ด้วยครับ

รถเหล็ก Morris Minor (Colin Moles)

รถเหล็ก Corgi No.96742 Morris Minor (Colin Moles) ผลิตโดย Corgi Sales Ltd. Gt. Britain ในจีน ปี 1993 ความยาว 9 ซม.

รถเหล็ก Morris Minor คันนี้เป็นรถที่ใช้แข่งแรลลี่ “London to Paking Motor Challenge ปี 1990” สีครีมแต่งแบบรถแข่งมีไฟหน้าเสริม 2 ดวง ล้อยางถอดได้ กระจกใส ภายในสีดำ

ตัวจริงที่ใช้แข่งเป็นรถ Morris Minor ที่ผลิตในปี 1962 เครื่องยนตร์ 4 สูบ 1275 cc. ความเร็วสูงสุด 95 ไมล์/ชม. ผู้ขับในการแข่งครั้งนี้คือ Colin Moles สามารถขับรถรุ่นนี้ครบ ระยะทางในการแข่งขันคือ 9462 ไมล์ จากกรุงลอนดอนจนถึงปักกิ่งบนเส้นทางสายไหม (ซึ่งเป็นเส้นทางที่มาโคร์ โปโล เคยใช้ในสมัยโบราณ) โดยใช้เวลา 56 วัน และนี่ถือเป็นครั้งแรกที่ชาวยุโรปสามารถขับรถข้ามสหภาพโซเวียตและจีน นับตั้งแต่เจ้าชาย Scipione Borghese ชนะการแข่งขันแรลลี่ ปักกิ่ง-ปารีส ในปี 1907 กล่องออกแบบสวยงามพร้อมภาพ Colin Moles ผู้ขับ

รถเหล็ก Austin 1800 MKII (British Airports Authority Police)

รถเหล็ก Austin 1800 MKII (British Airports Authority Police) ซึ่งเป็นรถตำรวจภายในสนามบินอังกฤษ ตัวรถสีฟ้าอ่อน กันชนหน้า-หลังโครเมี่ยม ไฟหน้าคริสตัล บนหลังคามีไฟสัญญาณสีน้ำเงิน ด้านหน้ามีไฟตัดหมอกและไซเรน ใต้ท้องสีดำ กระจกใส ภายในสีดำ ล้อยางถอดได้ ดุมล้อโครเมี่ยม ที่ปัดน้ำฝนโลหะ

รถจริง Austin 1800 เป็นรถนั่งขนาดกลาง นับเป็นรถที่มีรูปร่างคลาสสิคในยุค 70 คันหนึ่ง ออกแบบโดย Sir Alec Issigonis ที่เรารู้จักกันดีว่า เป็นผู้ออกแบบรถ Mini รถคลาสสิคตลอดกาลนั่งเอง รถรุ่นนี้ผลิตปี 1964-1975 จัดเป็นรถรุ่นที่มีความแข็งแรงทนทานมาก ซึ่งเกิดจากการออกแบบที่ดีนั่นเอง รวมทั้งห้องโดยสารที่มีความเงียบเป็นพิเศษ ส่วนหนึ่งเกิดจากการที่ใช้สายเคเบิ้ลเป็นตัวควบคุมการเข้าเกียร์เพื่อลดการสั่นสะเทือนจากเครื่องยนตร์ขนาด 1798 cc. 86 แรงม้า ความเร็วสูงสุด 93 ไมล์/ชม. ได้รับการคัดเลือกให้ประจำการในสนามบิน ซึ่งมีหน่วยงานโดยเฉพาะที่เรียกว่า British Airport Authority Police ก่อตั้งในปี 1965 โดย Roy Jenkins ซึ่งเป็นรัฐมนตรีแรงงานในสมัยนั้น

มีใบรับรองการผลิตจำนวนจำกัด คันนี้เป็นคันที่ 752 จากการผลิตเพียง 1400 คันเท่านั้น ด้านหน้าเป็นการ์ดรูปรถสำหรับนักสะสมด้านหลังเป็นเรื่องราวของรถตำรวจในสนามบินคันนี้ครับ 

รถเหล็ก Morris Minor 1000 ฉลองครบรอบ 60 ปี

รถเหล็ก Morris Minor 1000 สีเทาอมน้ำตาลคาดแดง กระจกใส ภายในสีแดง ล้อยางถอดได้ ผลิตในโอกาสครบรอบ 60 ปีของ Morris Minor (รถจริง) ซึ่งเริ่มผลิตคันแรกในปี 1948 (เป็นคนละรุ่นกับ Morris Minor ที่ผลิตในปี 1928 ซึ่งใช้ชื่อเดียวกันครับ) 

รถรุ่นนี้เป็นรถนั่งขนาดเล็กที่ออกแบบโดย Sir Alec Issigonis ผู้ออกแบบ Austin Mini ที่เรารู้จักกันดีนั่นเอง Morris Minor ใช้เครื่องยนตร์ 918 cc 27.5 แรงม้า ความเร็วสูงสุด 94.5 กม./ชม. รถรุ่นนี้ผลิตจนถึงปี 1971 จำนวนทั้งสิ้น 1,368,291 คัน ปัจจุบันเป็นรถรุ่นที่นิยมนำมาปรับปรุงใหม่เป็นรถคลาสสิครุ่นหนึ่งครับ มีกระจกมองข้าง (ต้องติดตั้งเอง) และการ์ดรูปรถพร้อมประวัติและสมรรถนะของรถ รวมทั้งหมายเลขการผลิตจำนวนจำกัดเพียง 1,100 คัน คันนี้เป็นคันที่ 414 ครับ

Neoplan Bus Skyline

รถเหล็ก Tomica No. F37 – Neoplan Bus Skyliner ผลิตโดย Tomy ในญี่ปุ่นช่วงปี 1985-1989 ความยาว 7.8 ซม. หนัก 40 กรัม

รถเหล็ก F37 ซึ่งเป็นรถบัสสองชั้น หกล้อสีขาว ลายกราฟิค Tempo สีส้ม-ดำและข้อความ “GO TZ REISEN” ด้านข้าง กระจกสีส้ม ภายในสีขาว ใต้ท้องสีดำพร้อมข้อมูลรถเหล็ก

รหัส F37 ของ Tomica แสดงว่าเป็นรถต่างประเทศ (นอกญี่ปุ่น) ในที่นี้คือรถ Neoplan Bus Skyliner ซึ่งผลิตในเยอรมันตะวันตก ผลิตออกมาไม่ต่ำกว่า 3 แบบ คือแบบที่เห็นอยู่นี้ และแบบที่มีลายกราฟิคธงชาติเยอรมัน และธงชาติญี่ปุ่น รวมทั้งแบบที่มีลายกราฟิคสีเขียวและข้อความ “Paris Vision” เป็นกล่องรุ่นแรกๆ ที่มีธงชาติของผู้ผลิตรถ)

B.E.V. Electric Truck ผลิตโดย Meccano Ltd

รถเหล็ก Dinky No.14A – B.E.V. Electric Truck ผลิตโดย Meccano Ltd. ในอังกฤษปี 1948 ความยาว 8.5 ซม. หนัก 90 กรัมรถเหล็กอายุกว่า 60 ปีคันนี้เป็นโมเดลของรถไฟฟ้าในยุคแรกๆ ที่นิยมใช้ขนส่งสินค้าในคลังเก็บสินค้าในยุค ’50

Meccano ซึ่งเป็นผู้ผลิตในยุคแรกๆ ของ Dinky ได้ผลิตรถไฟฟ้า B.E.V. ออกมา 2 สีเท่านั้นคือ สีน้ำเงินและสีเทา คนขับรถสีแทน มีขอลากด้านหลัง ใต้ท้องสีดำ ล้อยางถอดได้ ดุมล้อสีฟ้า คันบังคับรถสีดำ ทุกชิ้นส่วนรวมทั้งคนขับทำด้วยโลหะ ยกเว้นยางรถ 

Pontiac Firebird Tran Am

Pontiac Firebird Tran Am คันนี้ซึ่งเป็นตัวรถจริงนั้น ผลิตโดย  General Motor ในสหรัฐอเมริกา เป็นรุ่นที่ผลิตในช่วงปี 1970-1981 นับเป็นยุคที่ 2 ของ Pontiac Firebird เป็นรถสปอร์ตสองประตูคูเป้ ใช้เครื่องยนต์ V8 ขนาด 4.9-7.5 ลิตร หน้าตาแบบนี้ผลิตในปี 1978 ครับ

สำหรับรถเหล็ก Tomica F13 Pontiac Firebird Tran Am ผลิตโดย Tomy Co.Ltd. ในญี่ปุ่นปี 1978 คันนี้ผลิตในปีเดียวกับที่รถจริงผลิต ในอัตราส่วน 1:68 สีเหลืองบนฝากระโปรงพิมพ์ Tempa นกไฟลายเส้นสีแดง ตามความนิยมในยุคนั้น ประตูสองข้างปิด-เปิดได้ ใต้ท้องโลหะหล่อนูนช่วงล่าง มีข้อมูลรถเหล็ก Tomica และโลโก้ตุ๊กตาคู่ กระจกใส ภายในสีแดง ดุมล้อสีทอง กล่องใส่เป็นกล่องในยุคที่มีธงชาติของรถสัญชาตินั้นๆ